Małżonek i najbliższa rodzina ma prawo korzystać w dotychczasowym zakresie z mieszkania po spadkodawcy. Małżonek i inne osoby bliskie spadkodawcy, które mieszkały z nim do dnia jego śmierci, są uprawnione do korzystania w dotychczasowym zakresie z mieszkania i urządzenia domowego. Jest to możliwe przez okres trzech miesięcy od
Grupa Morizon Sp. z z siedzibą w Warszawie, ul. Rakowiecka 36 lok. 341, 02-532 Warszawa jako administrator danych osobowych, informuje Panią/Pana, iż: podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne w celu wykonania zamówionej usługi przysługuje Pani/Panu prawo dostępu do treści danych oraz ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, a także prawo do sprzeciwu, prawo do przenoszenia danych, prawo do cofnięcia zgody w dowolnym momencie bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania; dane nie będą podlegały udostępnieniu podmiotom trzecim bez Pani/Pana wyraźnej zgody z zastrzeżeniem instytucji upoważnionych z mocy prawa podane dane będą przetwarzane na podstawie art. 6 ust. 1 pkt a), b) i f) RODO Pani/Pana dane nie będą przekazywane do państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej[U1] ; kontakt do inspektora ochrony danych w Grupie Morizon Sp. z e-mail rodo@ dane osobowe będą przechowywane przez okres 10 lat; w przypadku gdy dane będą przetwarzane wyłącznie w celu zapewnienia odpowiedniej jakości usług, dane osobowe będą przechowywane przez okres 12 miesięcy. Pani/Pana preferencje podlegają zautomatyzowanej analizie potrzeb zgodnie z obowiązującym regulaminem i Polityką Cookies (działania niezbędne do wykonania umowy między Panią / Panem a Grupą Morizon Sp. z Przysługuje Pani/Panu prawo wniesienia skargi do Prezesa UODO w przypadku uznania, iż przetwarzanie danych osobowych Pani/Pana dotyczących narusza RODO. Jednocześnie informujemy, że Grupa Morizon Sp. z o. o. nie odpowiada za dane osobowe przesłane przez Panią/Pana za pomocą formularza kontaktowego do ogłoszeniodawców.
§ czy matka moze mnie wyrzucic z domu? (odpowiedzi: 3) Witam pisze ten post bo mam problem jestem osoba ktora ma 17 lat za 3msc 18lat i moj problem polega na tym ze moja wlasna mama chce mnie wyrzucic z § czy moga wyrzucic mnie z domu? mam 19 lat! (odpowiedzi: 3) Witam. Mam 19lat w tym roku 20. Ucze sie w liceum, jestem w klasie maturalnej.
Licytacje komornicze mogą być świetną okazją do nabycia mieszkania po atrakcyjnej cenie. Jeśli chcesz wziąć udział w licytacji nieruchomości, musisz zwrócić uwagę na kilka bardzo ważnych kwestii. Kupno mieszkania z licytacji komorniczej może bowiem okazać się pułapką, która wygeneruje szereg problemów finansowych i prawnych. Dowiedz się, jak bezpiecznie kupić mieszkanie z licytacji komorniczej i kiedy warto się na to zdecydować. Mieszkania, które można znaleźć na licytacjach komorniczych bardzo często kuszą swoją atrakcyjną ceną. Jednak dość skomplikowane procedury i spora liczba pułapek, które mogą czekać na przyszłych nabywców, może skutecznie odstraszyć od wzięcia udziału w licytacji. Podpowiadam, na co zwracać uwagę i jak zrobić to z głową. Zakup nieruchomości z licytacji komorniczej to interesująca alternatywa dla mieszkań z rynku wtórnego. Zgodnie z obowiązującym prawem, w pierwszej licytacji komornik może zaoferować nieruchomość za minimum 75 proc. jej wartości. Cena mieszkania zazwyczaj szybko wzrasta, a wpływ na nią ma liczba ofert złożonych przez osoby licytujące. Mieszkanie z licytacji komorniczej – co to jest i co warto wiedzieć? Sprzedawane w drodze licytacji mieszkania należą do dłużników, wobec których zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne. Najczęściej są to osoby zadłużone wobec banków z tytułu kredytu hipotecznego. W celu odzyskania należności komornik zajmuje im nieruchomość i ogłasza licytację, aby w jej wyniku sprzedać mieszkanie i w ten sposób pozyskać pieniądze na spłatę wierzyciela oraz pokrycie kosztów komorniczych. Sprzedaż mieszkania może odbyć się w drodze wyłącznie dwóch licytacji – druga jest organizowana w sytuacji, gdy podczas pierwszej nie udało się wyłonić kupca. Licytacje komornicze nieruchomości mają charakter otwarty, a jedynym warunkiem do przystąpienia jest wpłata wadium, które wynosi zawsze 10% kwoty oszacowania. Procedura licytacji mieszkania nie różni się od pozostałych aukcji, a wygrywa ten licytant, który zaoferuje najwyższą kwotę. Minimalna wartość przebicia oferty w czasie licytacji komorniczej to 1 proc. sumy oszacowania mieszkania. Licytacja odbywa się do momentu wyłonienia zwycięskiego licytanta. Cena wywoławcza (wywołania) na licytacjach komorniczych, czyli najniższa cena, za jaką można nabyć nieruchomość, wynosi 3/4 na pierwszej licytacji i aż 2/3 na drugiej licytacji tzw. ceny oszacowania, która powinna odzwierciedlać wartość rynkową przedmiotowej nieruchomości. Mieszkanie z licytacji komorniczej można więc potencjalnie nabyć po cenie znacznie niższej niż rynkowa. Jest to bardzo kuszące, zwłaszcza teraz, gdy ceny nieruchomości systematycznie rosną. Mieszkanie z licytacji komorniczej – gdzie szukać ofert? Chcąc kupić mieszkanie od komornika, najpierw należy znaleźć ofertę jego sprzedaży. Komornik ma obowiązek ogłosić publicznie o planowanej licytacji nieruchomości i robi to z co najmniej 2-tygodniowym wyprzedzeniem. Gdzie szukać licytacji komorniczych? Obwieszczenie lub ogłoszenie na ten temat znajdziesz na ogólnopolskiej stronie Krajowej Rady Komorniczej w budynku sądu rejonowego, w budynku urzędu gminy, w lokalnej prasie, na stronie internetowej komornika. Obwieszczenia o licytacji zawierają szczegółowe informacje na temat tego, jakie mieszkania komornicze będą licytowane, kiedy i gdzie odbędzie się I lub II licytacja, jaka jest suma oszacowania i cena wywoławcza, ile wynosi wadium (rękojmia), a także kiedy można obejrzeć nieruchomość. Zakup mieszkania z licytacji komorniczej – na co należy uważać? Mieszkanie z licytacji komorniczej to nie tylko atrakcyjna cena nieruchomości, ale również spora liczba niebezpieczeństw, które mogą czyhać na zwycięzcę licytacji. Jednym z nich są lokatorzy, którzy zajmują zlicytowane mieszkanie. Do grona minusów mieszkania z licytacji komorniczej można zaliczyć również wątpliwy stan mieszkań, które trafiają na licytacje, a także różnego rodzaju obciążenia. Do najbardziej problematycznych należy prawo dożywotniego użytkowania lokalu, które nie ulega unieważnieniu po przeniesieniu własności nieruchomości. Zakup mieszkania z licytacji obciążonego takim prawem oznacza, że w mieszkaniu tym będzie miał prawo mieszkać lokator aż do swojej śmierci, a nowy nabywca będzie musiał mu zapewnić utrzymanie (np. wyżywienie i ubrania), a nawet opiekę podczas choroby. Prawo dożywocia powinno widnieć w III dziale księgi wieczystej, dlatego warto ją sprawdzić przed przystąpieniem do licytacji. Uważać należy także na samą kwotę oszacowania nieruchomości widniejącą w ogłoszeniu o licytacji. Zdarza się, że jest ona nieadekwatna do stanu mieszkania lub niewiele odbiega od ceny rynkowej. Pamiętaj, że ofert mieszkań z licytacji komorniczych jest stosunkowo niewiele, dlatego nie warto liczyć na to, że w Twoim mieście znajdują się aktualne licytacje mieszkań, które cię zainteresują. Niestety, dla prawdopodobnie większości osób, które biorą udział w licytacjach komorniczych, zaproponowanie najwyższej kwoty jest zaledwie połową sukcesu. Problemem może okazać się zdobycie finansowania na zakup nieruchomości, ponieważ prawo nakazuje wniesienie całej kwoty za wylicytowane mieszkania w ciągu dwóch tygodni od zakończenia licytacji. Możesz starać się o wydłużenie tego terminu, ale sama prolongata może trwać maksymalnie miesiąc. Sprawdź oferty kredytów gotówkowych, dzięki którym zdobędziesz pieniądze na zapłatę całej kwoty za mieszkanie z licytacji komorniczej. Polecamy także: Kupno mieszkania z rynku wtórnego – jak bezpiecznie kupić mieszkanie na rynku wtórnym? Mieszkanie z licytacji komorniczej jest zajęte przez lokatorów – co robić? Zdecydowana większość osób, które zastanawia się nad przystąpieniem do licytacji komorniczej mieszkania, obawia się mieszkających w nim lokatorów. Taka sytuacja występuje zazwyczaj, gdy zlicytujesz lokal należący do osób, które zaciągnęły różnego rodzaju zobowiązania, ale nie są w stanie jego spłacić. Mieszkania z aukcji komorniczej dość często są sprzedawane z lokatorami. Taka sytuacja może oznaczać dla nabywcy szereg kłopotów. Najczęściej bowiem takim lokatorem jest osoba zadłużona, która nie jest w stanie pokrywać kosztów rachunków czy czynszu wobec spółdzielni lub wspólnoty. Jako nabywca nieruchomości możesz być zatem obciążony takimi kosztami, które do czasu wyprowadzki lokatora mogą urosnąć do sporej sumy. Co więcej, w mieszkaniu z lokatorem nie będziesz mógł przeprowadzić remontu, ani tym bardziej w nim zamieszkać. Jeśli kupisz mieszkanie z licytacji komorniczej z lokatorem, w pierwszej kolejności spróbuj się z nim porozumieć w sprawie wyprowadzki. Jeżeli lokator odmówi, nie pozostaje Ci nic innego jak przeprowadzić jego eksmisję. Co ważne, kobiety w ciąży, osoby obłożnie chore, osoby niepełnosprawne, nieletnie, emeryci i renciści korzystający z pomocy społecznej, bezrobotni mogą zgodnie z prawem zajmować mieszkanie, które do ciebie należy. Taki stan może występować do czasu udostępnienia im przez gminę lokalu socjalnego. Niestety, w najgorszym wypadku taka sytuacja może trwać latami i wiele czynników jest uzależnionych od sytuacji ekonomicznej gminy, w której znajduje się mieszkanie. Mieszkanie z licytacji komorniczej obciążone hipoteką – co warto wiedzieć? Na licytacjach komorniczych sprzedawane są często mieszkania obciążone hipoteką. Zazwyczaj jest w niej wpisany bank, który próbuje z pomocą komornika odzyskać swoją należność z tytułu udzielonego kredytu hipotecznego. Zakup mieszkania z hipoteką słusznie budzi obawy wśród potencjalnych nabywców, jednak w przypadku licytacji komorniczej nie ma się czym martwić. Co do zasady bowiem z chwilą prawomocnego przysądzenia własności następującego po wygranej licytacji komorniczej hipoteka wygasa. Następuje to nawet w sytuacji, gdy środki pozyskane z licytacji nie pokryją wszystkich roszczeń wierzyciela hipotecznego. Sprawdź: Jak sprzedać mieszkanie z kredytem hipotecznym? Kto powinien zdecydować się na zakup mieszkania na licytacji komorniczej? Zważywszy na dość spore ryzyko, na zakup mieszkania na licytacji komorniczej powinny się zdecydować przede wszystkim osoby, które: mają okazję do zakupu nieruchomości po niższej cenie niż cena rynkowa, upewniły się, że kupowana nieruchomość jest pozbawiona obciążeń, a jej sytuacja prawna jest klarowna, dokładnie obejrzały mieszkanie przed przystąpieniem do licytacji, mają gotówkę na wpłatę wadium, a także środki na uiszczenie ceny zakupu nieruchomości. Warto też wiedzieć, że nie każdy może przystąpić do licytacji komorniczej mieszkania. Zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego nie mogą w niej uczestniczyć komornik i dłużnik, a także najbliżsi członkowie ich rodzin. Ile kosztuje mieszkanie na licytacji komorniczej? Przed przystąpieniem do zakupu mieszkania z licytacji komorniczej warto sprawdzić, czy będzie to w ogóle opłacalne. Nie zawsze bowiem cena wywoławcza nieruchomości jest atrakcyjna – zdarza się, że niewiele różni się od ceny rynkowej w danej miejscowości. Poniżej przedstawiamy, ile średnio kosztuje mieszkanie z licytacji komorniczej w Warszawie, Krakowie i Poznaniu na podstawie ogłoszeń komorników z sierpnia 2021 roku o I licytacji nieruchomości. Podane ceny wywoławcze dotyczą zatem ¾ ceny oszacowania mieszkań. Miejscowość Średnia cena wywoławcza za m2 Średnia cena rynkowa za m2 Warszawa 6000-7000 zł 11000 zł Kraków 3000-5500 zł 9400 zł Poznań 3500-4500 zł 7100 zł Kupno mieszkania z licytacji komorniczej – krok po kroku Zastanawiasz się, jak kupić mieszkanie z licytacji komorniczej w praktyce? Poniżej znajdziesz krótką instrukcję, jak zrobić to krok po kroku. Znajdź ogłoszenie o licytacji komorniczej i zapoznaj się z jej treścią. Sprawdź nieruchomość pod kątem prawnym – dokumenty dotyczące mieszkania możesz przejrzeć u komornika lub w sądzie rejonowym w sekretariacie wydziału cywilnego, warto też zajrzeć do księgi wieczystej nieruchomości. Obejrzyj mieszkanie (informacja o terminie oględzin widnieje w ogłoszeniu o licytacji). Wpłać wadium na numer rachunku podany w ogłoszeniu o licytacji. Przyjdź na licytację w wyznaczonym terminie – najczęściej odbywa się ona w budynku sądu. W przypadku wygranej licytacji zaczekaj na postanowienie sądu o udzieleniu ci tzw. przybicia. Wpłać w ciągu 14 dni cenę zakupu mieszkania – jeśli potrzebujesz więcej czasu, zawnioskuj o wydłużenie terminu (będzie to możliwe do maksymalnie miesiąca). Zaczekaj na wydanie przez sąd postanowienia o przysądzeniu własności do nieruchomości. Następnie złóż wniosek o nadanie mu klauzuli wykonalności. Złóż w wydziale ksiąg wieczystych wniosek o wykreślenie obciążeń hipotecznych i wpisanie cię jako nowego właściciela mieszkania. Jak sfinansować zakup mieszkania bez zaciągania kredytu hipotecznego? Sprawdź! Kupno mieszkania z licytacji komorniczej na kredyt – co na to banki? Warto wyjaśnić, czy mieszkanie z licytacji komorniczej można kupić na kredyt. Teoretycznie nic nie stoi na przeszkodzie, jednak w praktyce nie wszystkie banki udzielają takich kredytów. Zdarza się, że kredyt hipoteczny na mieszkanie z licytacji komorniczej jest udzielany pod warunkiem ustanowienia zabezpieczenia na innej nieruchomości należącej do kredytobiorcy. Należy też pamiętać, że ubieganie się o kredyt hipoteczny na mieszkanie z licytacji komorniczej wymaga dostarczenia dodatkowych dokumentów do banku protokół z licytacji, postanowienie o przybiciu, potwierdzenie wpłaty wadium. Czy warto zdecydować się na zakup mieszkania z licytacji komorniczej? Jeszcze niedawno kupowanie mieszkania z licytacji komorniczej było bardzo popularne. Sytuację zmieniła pandemia koronawirusa, przez którą wprowadzono przepisy ograniczające możliwość przeprowadzania takich licytacji. Przede wszystkim do momentu ustania zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii oraz 90 dni po jego zakończeniu nie można przeprowadzić licytacji mieszkania lub domu, w którym mieszka dłużnik. Ponadto wierzyciel może złożyć wniosek o licytację nieruchomości dłużnika tylko w sytuacji, gdy wysokość egzekwowanej należności głównej stanowi minimum 5% wartości nieruchomości. W efekcie w ostatnich dwóch latach znacznie spadła liczba licytacji – o ile jeszcze w 2018 roku w ten sposób sprzedano 8806 nieruchomości, o tyle w pierwszej połowie 2020 roku ich liczba wyniosła zaledwie 1771. Aktualnie w bazie Krajowej Rady Komorniczej widnieje 270 ogłoszeń o planowanych licytacjach – w skali kraju jest to więc bardzo niewiele. Pozytywną wiadomością jest to, że w czerwcu 2021 roku Prezydent RP podpisał nowelizację przepisów, które wprowadzają możliwość przeprowadzania licytacji nieruchomości drogą elektroniczną. Wejdą one w życie jeszcze w tym roku. Licytacje komornicze mieszkania będą zatem łatwiejsze, ponieważ nie będą wymagały osobistego stawienia się w sądzie.Jak wynika z opisu, chce Pani wyeksmitować męża z mieszkania (zakładam, że wspólnego) oraz w najbliższym czasie założyć sprawę rozwodową w sądzie. Przesłanką do eksmisji są najczęściej takie sytuacje jak alkoholizm czy narkomania, ciągłe kłótnie i awantury zagrażające życiu lub zdrowiu, stosowanie przemocy.
Pewnie wielu właścicieli mieszkań, którzy zdecydowali się oddać w najem swoje cztery kąty, nie raz żałowało swojej decyzji. Często zdarza się tak, że domownicy nie płacą w terminie czynszu lub wcale nie poczuwają się do regulowania opłat. Ponadto niszczą nie swoje mienie lub używają domostwa w sposób sprzeczny z zapisami umowy. Nie wiesz, czy można wyrzucić problematycznego lokatora z mieszkania? Postaramy się przedstawić wszystkie możliwości w poniższym artykule. Po czyjej stronie leży wina? Chcielibyśmy zaznaczyć, że to nie zawsze po stronie tymczasowego mieszkańca leży wina zakończenia umowy najmu. Co prawda w tym artykule skupimy się na niepoprawnym zachowaniu najemcy i na tym, w jaki sposób pozbyć się go z domostwa. Jednak należy zaznaczyć, że często to właściciel jest winien rozwiązaniu współpracy. Zdarzają się przypadki, w których to gospodarze domów utrudniają życie gościom. Mowa tutaj o niezapowiedzianych wizytach, które mogą być uciążliwe, czy też o naruszaniu dóbr osobisty, czyli o przeszukiwaniu rzeczy najemcy. Takie zachowania doprowadzają do nerwowych sytuacji, które w praktyce sprowadzają się do wypowiedzenia umowy przez lokatora. Dlatego, zanim zdecydujemy się na jego wyrzucenie, zastanówmy się, czy to nie przez nasze nieodpowiednie praktyki stał się on uciążliwy. Chcąc pozbyć się sublokatora z czterech kątów, trzeba tego dokonać zgodnie z prawem. Pierwszą czynnością jest powiadomienie go o chęci rozwiązania umowy, czyli dostarczenie mu wypowiedzenia. Jeżeli najemca zgodzi się na polubowne zakończenie sprawy, a następnie na wyprowadzkę z zachowaniem odpowiedniego terminu, to jest to koniec naszej współpracy. Mogłoby się wydawać, że nie ma tu nic trudnego – a jednak jest. Jak pozbyć się uciążliwego lokatora? Przypadki, w których najemcy bezproblemowo opuszczają mieszkanie, zdarzają się bardzo rzadko. Jeżeli chcesz rozwiązać umowę z osobą, która od długiego czasu nie płaci czynszu, bądź jest nieuczciwa, czy też zwyczajnie kłopotliwa, to musisz się liczyć z trudnościami. Przede wszystkim, skoro użytkownik Twojego gniazdka, nie przestrzega ustalonych zasad i zalega z opłatami, to z pewnością jest to ktoś wyrachowany i będzie starać się utrudnić Ci życie na wszystkie możliwe sposoby. Wręczenie wypowiedzenia nie będzie tutaj wystarczające. Jeżeli minął już termin wyznaczony na wyprowadzkę, a nasz gość nadal nie opuścił kwatery, to wtedy możemy cierpliwie czekać, albo skierować wniosek o eksmisję do sądu. Czy sprawa w sądzie będzie wystarczająca? Władza sądownicza zbada sprawę, a następnie wyda sprawiedliwy wyrok. Jeżeli rzeczywiście rozwiązanie umowy jest konieczne, to sąd stanie po stronie właściciela mieszkania i zasądzi o eksmisji. Jednak to nadal nie jest koniec Twoich problemów. Po zakończeniu sprawy musisz uzyskać klauzulę wykonalności, która pozwoli na wyrzucenie lokatora z domostwa. Po otrzymaniu klauzuli należy udać się do komornika, który przeprowadzi eksmisję. Jest to już ostatni krok do pozbycia się Twojego najemcy. Jednak należy wiedzieć, że egzekutor nie wyeksmituje mieszkańca, do momentu aż ten nie wskaże miejsca swojego tymczasowego zamieszkania. Jest to kolejne utrudnienie, a taki stan rzeczy może trwać nawet do 6 miesięcy. Dokładnie tyle ustawowo wynosi termin na znalezienie nowego lokum przez pozwanego. Jeżeli po upływie tego czasu nie znajdzie on dla siebie miejsca, to komornik może przymusowo go usuną i skierować do schroniska lub innej kwatery tego typu. Cała procedura pozbywania się trudnego mieszkańca z budynku może trwać bardzo długo, nawet kilka lat. Jest to spowodowane tym, że każda pojedyncza czynności wymaga czasu. Pierwsze miesiące upłyną w oczekiwaniu na proces. Kilkanaście kolejnych może ciągnąć się cała batalia w sądzie, gdyż pozwanemu przysługuje odwołanie od zasądzonego wyroku. Natomiast po finalnym wygraniu sprawy, jeszcze ustawowe 6 miesięcy na działania komornika. Jeżeli uciążliwy domownik nie odwoła się do sądu wyższej instancji, to może uda się zamknąć cały proces w rok. W innym przypadku nie ma takiej możliwości, trzeba uzbroić się w cierpliwość i dalej znosić niechcianego gościa w budynku. Jak uchronić się przed problemowymi lokatorami? Jest rozwiązanie, które pozwoli zaoszczędzić sobie nerwów. Chcielibyśmy Ci przybliżyć niecodzienną formę umowy najmu. Z nią na pytanie – czy można wyrzucić lokatora z mieszkania? – zawsze odpowiemy TAK! Chodzi o najem okazjonalny, który najprościej jest zawrzeć u notariusza w obecności przyszłych mieszkańców. Wymaga się, aby najemca sporządził w formie aktu notarialnego oświadczenie, w którym zgodzi się na eksmisję i opuści lokal, jeżeli jego właściciel tego zażąda. Ponadto gość musi wskazać miejsce, w którym zamieszka w przypadku jego wyrzucenia. Co Ci to daje? Pewność, że nie będziesz musiał się męczyć z problematycznym domownikiem. Po wypowiedzeniu umowy, użytkownik domostwa musi je opuścić – zobowiązał się do tego u notariusza. Chcielibyśmy, aby żaden posiadacz nieruchomości nigdy nie był zmuszony do walki o swoje mienie w sądzie. Dlatego życzymy samych rozsądnych i ułożonych gości. Mamy nadzieję, że nasz artykuł rozwiał wszelkie wątpliwości i dowiedziałeś się, jak i czy w ogóle możesz wyrzucić lokatora z mieszkania. SummaryArticle NameCzy można wyrzucić lokatora z mieszkania?DescriptionTwoje mieszkanie wynajmuje uciążliwy lokator i nie wiesz, czy możesz się go pozbyć? Podpowiemy co zrobić w naszym artykule, zapraszamy do
Syndyk nie sprzeda więc rzeczy, które są niezbędne dla dłużnika i pozostających na jego utrzymaniu członków rodziny. Pojawia się pytanie, które ze składników majątku uznać za niezbędne do życia. Syndyk powinien każdorazowo ocenić, czy konkretna rzecz jest upadłemu niezbędna do zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.
Czy zona może wyrzucić męża z domu. Pytanie z dnia 28 grudnia 2020 mieszkam już 30 lat z żoną u jej rodziców z teściem żyje bardzo ciężko jestem zameldowany na stałe i jestem na ręncie a mam 56 lat żona 51 i chce mnie wyżucić Proszę napisać jak rozumieć sformułowanie : " chce mnie wyrzucić " Czy są to tylko słowne twierdzenia czy też został już niesiony pozew o eksmisje do sądu. z poważaniem : adw Janusz Sawicki @ Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Chcę dodać odpowiedź Jeśli jesteś prawnikiem zaloguj się by odpowiedzieć temu klientowi Jeśli Ty zadałeś to pytanie, możesz kontynuować kontakt z tym prawnikiem poprzez e-mail, który od nas otrzymałeś. Nie znalazłeś wyżej odpowiedzi na swój problem?Podsumowując – nie zawsze jest tak, że po rozwodzie musisz się wyprowadzić z mieszkania byłego małżonka. Do czasu, aż znajdziesz miejsce, do którego będziesz mógł się wyprowadzić, sąd ustali zasady korzystania z dotychczasowego lokalu. Istnieją jednakże pewne szczególne rozwiązania, które pozwalają na eksmisję małżonka Katarzyna Rostkowska2017-12-22 06:00redaktor 06:00Od 1 listopada do 31 marca trwa okres ochronny, podczas którego nie usuwa się z mieszkania osób mających orzeczony wyrok eksmisji. Jednak od tej zasady są wyjątki. Na bruk mogą trafić osoby stosujące przemoc w rodzinie, nieposiadające tytułu prawnego do zajmowanego lokalu czy będące stroną umowy najmu instytucjonalnego. Eksmisja jest najpoważniejszą konsekwencją zadłużenia mieszkania, nie stosowania się do określonych norm społecznych oraz przepisów prawa. Może stanowić jedno z najboleśniejszych doświadczeń życiowych, dlatego warto dowiedzieć się o niej jak najwięcej. Sprawdzamy, komu grozi eksmisja na bruk, którym osobom przysługuje lokal zastępczy oraz jakie środki muszą zostać podjęte, aby usunąć lokatora z mieszkania. Co to jest eksmisja na bruk? Potoczne „eksmisja na bruk” oznacza usuniecie właściciela lub najemcy z mieszkania bez zapewnienia mu lokalu zastępczego. – Eksmisji na bruk nie jest pojęciem określonym przez ustawodawcę, jednak przyglądając się ustawie o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy oraz o zmianie kodeksu cywilnego można z niej wywnioskować, że jest to sytuacja, w której osoba zmuszona jest do opróżnienia lokalu z tytułu braku uprawnienia do niego bez wskazania jakiegokolwiek innego pomieszczenia zastępczego, w którym mogłaby przebywać – wyjaśnia Jakub Zadworny, aplikant radcowski, Contrahendo Kancelaria Prawnicza. Kiedy eksmisja na bruk nie jest możliwa? Eksmisji nie wykonuje się od 1 listopada do 31 marca włącznie. Ochroną w tym okresie objęte są osoby, którym nie wskazano lokalu tymczasowego. Kiedy następuje eksmisja, mimo okresu ochronnego? W okresie ochronnym, tj. od 1 listopada do 31 marca, nie przeprowadza się "eksmisji na bruk", od tej zasady są jednak wyjątki. Zgodnie z art. 17 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego, powodem usunięcia lokatora z mieszkania może być stosowanie przemocy w rodzinie, wykraczanie w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, niewłaściwe zachowanie czyniące uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku albo zajęcie lokalu bez tytułu prawnego. Dodatkowo ochrona nie obejmuje strony umowy najmu okazjonalnego. – Z istoty najmu na podstawie instytucji najmu okazjonalnego wynika, iż najemca oświadcza, że posiada lokal, w którym może zamieszkać. W takich przypadkach nie przysługuje tej osobie również prawo do pomieszczenia tymczasowego – art. 25 d ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy oraz o zmianie kodeksu cywilnego. Ponadto prawo do pomieszczenia zastępczego nie przysługuje również, gdy dłużnik został zobowiązany do opróżnienia tymczasowego pomieszczenia oraz gdy dłużnik został zobowiązany do opróżnienia lokalu zajmowanego na podstawie umowy najmu instytucjonalnego – informuje Jakub Zadworny. Kto jest objęty bezwzględną ochroną przed eksmisją? Wykonanie eksmisji może zostać przeprowadzone wyłącznie na podstawie wyroku sądowego. Sąd określa również, czy danej osobie przysługuje prawo do lokalu zamiennego czy socjalnego. Są jednak grupy, wobec których nie można orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu zastępczego, co oznacza, że nie mogą zostać wyrzucone na bruk: kobiety w ciąży, małoletni, niepełnosprawni, ubezwłasnowolnieni (całkowicie, jak i częściowo) oraz osoby sprawujące nad nimi opiekę i wspólnie z nią zamieszkujący, obłożnie chorzy, emeryci i renciści spełniający wymagania do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej, osoby mające status bezrobotnego, osoby, które spełniają przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały. Komu przysługuje lokal zastępczy? Wymienionym powyżej grupom osób sąd z urzędu nadaje uprawnienie do otrzymania lokalu zastępczego (na podstawie art. 14 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy oraz o zmianie kodeksu cywilnego). Może jednak nadać takie uprawnienie również innym osobom, biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób korzystania przez nie z lokalu oraz ich szczególną sytuację materialną i rodzinną. Co to jest lokal socjalny i zamienny? Lokal socjalny jest lokalem nadającym się do zamieszkania, jednak może być o obniżonym standardzie, którego powierzchnia na jednego członka gospodarstwa domowego najemcy nie może być niższa niż 5 mkw., a w przypadku jednoosobowego gospodarstwa – 10 mkw. Do lokalu musi być doprowadzony prąd i zapewnione ogrzewanie. Warunkiem jest również dostęp do bieżącej wody oraz kuchni i łazienki, które mogą znajdować się w na zewnątrz lokalu, stanowiąc części wspólne. Natomiast lokalem zamiennym, wg art. 2 ust. 1 pkt. 6 ustawy o ochronie praw lokatorów, jest mieszkanie znajdujące się w tej samej miejscowości, w której jest dotychczasowe miejsce zamieszkania. Lokal powinien być wyposażony w co najmniej takie urządzenia techniczne, w jakie był w wyposażony zajmowany lokal oraz jego powierzchnia nie powinna odbiegać od dotychczasowej. Przede wszystkim na jednego członka gospodarstwa domowego powinno przypada 10 mkw. powierzchni łącznej pokoi, natomiast w przypadku gospodarstwa jednoosobowego 20 mkw. Komu przysługuje lokal socjalny oraz zamienny? Lokale socjalne oraz zamienne przyznawane są w uzasadnionych przepisami sytuacjach. W ich przypadku zastosowanie ma ustawa o ochronie praw lokatorów. Są one wykorzystywane w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, między innymi osób eksmitowanych. Gminy zapewnią lokale socjalne i zamienne, wykorzystując do tego celu mieszkaniowy zasób gminy. Lokal socjalny przysługuje wówczas, gdy tak stanowi orzeczenie sądu dotyczące osoby eksmitowanej, natomiast lokal zamienny jest przeważnie dostarczany przez właściciela mieszkania swojemu lokatorowi, gdy: właściciel wypowiedział lokatorowi najem z zachowaniem półrocznego okresu wypowiedzenia na koniec miesiąca kalendarzowego i tylko, gdy sam zamierza zamieszkać w wynajmowanym lokalu, w przypadku koniecznej naprawy lokalu – tj. np. konieczności opróżnienia lokalu w związku z remontem lokalu. Wtedy to właściciel przez okres roku jest zobowiązany do zapewnienia najemcy lokalu zamiennego. Po upływie tego czasu właściciel powinien udostępnić lokatorowi naprawiony lokal. Oczywiście wszystko to dotyczy sytuacji, gdy lokator ma do niego tytuł prawny. Ponadto czynsz za lokal zamienny nie może być wyższy od wysokości czynszu dotychczasowego, gdy gmina wypowiedziała lokatorowi umowę najmu z sześciomiesięcznym okresem wypowiedzenia w związku z planem sprzedaży lokali zawartym w wieloletnim programie gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy. Eksmisja - kto zapewnia lokal zastępczy? W przypadku orzeczenia przez sąd o opróżnieniu lokalu, powinien on wskazać, czy osobie eksmitowanej przysługuje prawo do lokalu socjalnego bądź zamiennego. Jeśli tak, obowiązek zapewnienia mieszkania ciąży na gminie właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opuszczeniu. Kiedy grozi eksmisja? Najczęściej spotykaną w praktyce przyczyną eksmisji jest zaleganie z zapłatą czynszu lub innych opłat za używanie lokalu. Należy pamiętać, że jeśli lokator zalega z płatnościami, co najmniej trzy pełne okresy rozliczeniowe, właściciel ma prawo pisemnie powiadomić go o zamiarze wypowiedzenia najmu, przy czym ma obowiązek wyznaczyć dodatkowy termin do uregulowania zaległości. Dodatkowo wypowiedzenie umowy grozi w sytuacji rozporządzania mieszkaniem bez zgody właściciela, tj. dochodzi do wynajęcia, podnajęcia lub oddania do bezpłatnego używania lokalu osobom trzecim. Kolejnym dopuszczalnym powodem rozwiązania stosunku prawnego, którego konsekwencją może być eksmisja, jest sytuacja, w której osoba używa lokalu wymagającego opróżnienia w związku z koniecznością rozbiórki lub remontu budynku. Eksmisji mieszkańca może zażądać inny lokator lub właściciel lokalu znajdującego się w tym samym budynku. Może być to podyktowane rażącym i uporczywym łamaniem porządku domowego, które utrudnia korzystanie z innych lokali znajdujących się w danym budynku. Możliwa jest także eksmisja małżonka lub partnera zgłaszana przez współlokatora. Podstawą do wytoczenia powództwa jest rażące zachowanie, które uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, tj. naruszanie porządku domowego, znęcanie się nad rodziną. Do eksmisji współlokatora może również dojść w wyniku postępowania rozwodowego. Jak eksmitować lokatora? W przypadku najemcy pierwszą czynnością jest wypowiedzenie umowy najmu. Następnie, aby eksmitować lokatora (najemcę/ właściciela), konieczne jest złożenie we właściwym dla miejsca zamieszkania osoby eksmitowanej sądzie rejonowym pozwu o eksmisję. – W przypadku gdy sąd zgodzi się ze stanowiskiem wnoszącego pozew co do konieczności eksmisji, orzeknie o opróżnieniu lokalu. Sąd w swoim wyroku również orzeka o uprawnieniu do lokalu socjalnego lub o jego braku na mocy ustawy o ochronie praw lokatorów – tłumaczy Jakub Zadworny, aplikant radcowski. Kolejnym krokiem jest skierowanie sprawy do komornika, który na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu wykonuje nakaz eksmisji. Może usunąć mieszkańca w terminie wskazanym w wezwaniu do opuszczenia danego lokalu. Jest to jednak możliwe pod warunkiem, że osoba eksmitowana posiada prawo do innego lokalu, w którym może zamieszkać. W przypadku braku takiego tytułu komornik może wykonać eksmisję dopiero, gdy właściwa gmina na jego wniosek, wskaże zastępcze pomieszczenie, na co ta ma 6 miesięcy. Jeśli termin zostanie przekroczony, komornik może umieścić eksmitowanego do schroniska, noclegowni lub innej placówki wskazanej przez gminę. Natomiast w sytuacji, gdy eksmitowany nie jest upoważniony do otrzymania lokalu tymczasowego, komornik nie ma obowiązku oczekiwania na wskazanie przez gminę pomieszczenia socjalnego/zamiennego. – Komornik wyznacza lokatorowi termin, w którym ma opuścić lokal. Jeżeli najemca tego nie uczyni, komornik może zastosować środki przymusu – informuje Agnieszka Grzywka-Kulas, adwokat. Eksmisja i co dalej? Czy długi są anulowane? Opróżnienie zadłużonego lokalu (dobrowolne lub drodze eksmisji przeprowadzonej przez komornika) nie anuluje zadłużenia. Nadal na osobie eksmitowanej ciąży zobowiązanie do spłaty długu, pomimo iż odebrano jej mieszkanie. Jakie zmiany wprowadza nowelizacja ustawy o ochronie praw lokatorów, a dokładnie rozdział dotyczący najmu instytucjonalnego? W podpisanej w sierpniu 2017 r. nowelizacji ustawy, znalazł się rozdział o najmie instytucjonalnym mówiącym o eksmisji bez prawa do lokalu zastępczego lub socjalnego. Dokładanie chodzi o zapis, zgodnie z którym do umowy najmu instytucjonalnego załącza się oświadczenie najemcy, w formie aktu notarialnego, w myśl którego lokator w przypadku nakazu opróżnienia mieszkania nie będzie rościł prawa do lokalu zastępczego lub tymczasowego. – Zmiany wprowadziły prawo właściciela lokalu do bezwzględnej eksmisji lokatora. (…) Do wypowiedzenia umowy najmu może jednak dojść wówczas, gdy najemca używa lokalu w sposób sprzeczny z umową lub niezgodnie z przeznaczeniem, zalega z czynszem za 3 miesiące (pomimo wyznaczenia dodatkowego miesiąca na spłatę należności) oraz wynajął lub oddał do bezpłatnego używania lokal bez pisemnej zgody właściciela. Przypadek zalegania z płatnościami czynszu został przez ustawodawcę dodatkowo ograniczony względem umów najmu z docelowym przeniesieniem własności. W ich przypadku możliwe jest potrącanie zaległego czynszu z rat wpłaconych na poczet ceny mieszkania. Chroni to najemców przed uzależnieniem ich sytuacji od uznaniowej decyzji wynajmującego – Agnieszka Grzywka-Kulas, adwokat. Co to jest najem instytucjonalny? Umowę najmu instytucjonalnego może zawierać osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osoba prawną, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmowania lokali. Najem instytucjonalny zastąpił dotychczas stosowany najem okazjonalny dla przedsiębiorców, aby jednak mieć do czynienia z tego typu umową należy spełnić poniższe formalności: zawrzeć umowę najmu na czas oznaczony, załączyć do umowy oświadczenie najemcy w formie aktu notarialnego, w którym najemca dobrowolnie poddał się egzekucji i zobowiązał do opróżnienia i wydania lokalu używanego na podstawie umowy najmu instytucjonalnego. Najem instytucjonalny likwiduje potrzebę uzyskania od najemcy wskazania innego lokalu, do którego ten miałby się wprowadzić po zakończeniu umowy najmu oraz złożenia oświadczenia właściciela innej nieruchomości o przyjęciu najemcy pod swój dach. Dodatkowo wprowadza ograniczenie co do wysokości kaucji, która maksymalnie może wynosić trzykrotność miesięcznego czynszu za dany lokal, obliczonego według stawki obowiązującej w dniu zawarcia umowy. Wydłużono również termin do spełnienia żądania o opróżnienia lokalu przez najemcę, po zakończonej umowie najmu, do 14 dni (osoby fizyczne wynajmując mieszkanie w ramach najmu okazjonalnego nadal będą mogły żądać opuszczenia lokalu w ciągu 7 dni od otrzymania wezwania). Jakie skutki dla lokatorów przyniosą nowe przepisy o najmie instytucjonalnym? Lokatorzy w przypadku najmu instytucjonalnego będą pozbawieni ochrony przed bezdomnością między innymi w razie kłopotów zdrowotnych czy finansowych. Przepisy zezwalają bowiem na eksmisję bez wyroku sądu i prawa do lokalu socjalnego lub tymczasowego. Ma to ułatwić właścicielom lokali pozbywanie się uciążliwych lokatorów. Inną zmianą jest wprowadzenie maksymalnej wysokości kaucji pobieranej od lokatorów. – Wprowadzenie nowych przepisów w ustawie, co do kaucji, może powodować zbyt niską kwotę zabezpieczenia w przypadku lokali o wysokim standardzie, co może budzić niepokój wynajmującego. Z kolei, co do kwestii dotyczącej zobowiązania się do poddania egzekucji bez konieczności wskazywania lokalu, do którego prawo ma najemca, powoduje w swej istocie wyrzucenie na bruk najemcy – podkreśla Jakub Zadworny, aplikant radcowski. Źródło: § Czy mogą wyrzucić z mieszkania? (odpowiedzi: 6) Witam. Od 6 lat mieszkam (z żoną, a teraz jeszcze doszło małe dziecko ) w mieszkaniu lokatorskim. Do mieszkania nie mamy prawa. Główny lokator – § Czy żona może wyrzucić mnie z mieszkania :((odpowiedzi: 4) Witam, Jestem w trakcie rozwodu z żoną (bez orzeczenia o winie). Mamy Było o uzyskaniu członkostwa to czas na słów kilka o jego ustaniu. Tutaj też rewolucja. Od dnia wejścia w życie nowelizacji nie będą miały w spółdzielniach mieszkaniowych zastosowania, przepisy Prawa spółdzielczego dotyczące wystąpienia ze spółdzielni, wykluczenia ze spółdzielni i wykreślenia z rejestru członków. Za odejście od stosowania ww. zasad, ustawodawca w zasadnie nie zaproponował nic w zamian. Innymi słowy dość mocno utrwalił członkostwo. Założenia może były słuszne, ale czy na pewno to co wyszło finalnie jest korzystne ? Oceńcie sami. Przypomnijmy dla porządku, że wykluczenie członka ze spółdzielni mogło do tej pory nastąpić w wypadku, gdy z jego winy umyślnej lub z powodu rażącego niedbalstwa dalsze pozostawanie w spółdzielni nie dało się pogodzić z postanowieniami statutu spółdzielni lub dobrymi obyczajami. Członek niewykonujący obowiązków statutowych z przyczyn przez niego niezawinionych mógł być natomiast wykreślony z rejestru członków spółdzielni. W nowym stanie prawnym członkostwo ustaje: wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu zbycia odrębnej własności lub udziału w tym prawie zbycia ekspektatywy własności lub udziału w tym prawie rozwiązania umowy o budowę lokalu zbycia ekspektatywy własności lub udziału w tym prawie Uwaga ! ustanie członkostwa następuje dopiero w wypadku utraty wszystkich tytułów prawnych (wliczając również garaże) w danej spółdzielni. Wyżej wymienione ustanie następuje z mocy prawa, wydaje się, że trzeba to jakoś stwierdzić dla tak lubianego przeze mnie porządku w papierach. Podobnie jak przy nabyciu może to być zapis w protokole z posiedzenia zarządu bądź ewentualnie uchwała, która jednak nie będzie kreowała żadnego stanu prawnego, stąd może lepiej przyjąć rozwiązanie pierwsze. Ciekawe rozwiązanie ustawodawca znalazł dla członków założycieli. Otóż ich członkostwo ustaje z mocy prawa, jeżeli w ciągu trzech lat od chwili wpisania spółdzielni do KRS spółdzielnia nie ustanowi na ich rzecz spółdzielczego lokatorskiego prawa, prawa odrębnej własności lokalu lub nie dojdzie do zawarcia umowy o budowę lokalu. Konia z rzędem temu kto powie co z członkami założycielami aktualnymi. Przepis może i sugeruje, że będzie on dotyczył spraw na przyszłość ale nie byłbym takim optymistą. Tylko kiedy ustaje to prawo ? 10 lat temu 5 a może z chwilą wejścia w życie ustawy ? a może w terminie 3 lat od jej wejścia w życie ? Trudno powiedzieć 🙂 Przepisy przejściowe milczą na ten temat. Mam nadzieję, że jakiś członek założyciel pokusi się o powództwo o ustalenie i sprawa znajdzie finał w orzeczeniu sądu. Nie mniej jednak myślę sobie, że bezpiecznie będzie uznać, że członkostwo członka założyciela w takim przypadku ustało z chwilą wejścia w życie nowelizacji. Dlaczego ? A tego tutaj nie napiszę. Nie chcę tworzyć poradnika dla tych co lubią utrudniać życie spółdzielniom. Bo jak to już kilka razy mi zarzucono jestem po ciemnej stronie mocy gdyż doradzam spółdzielniom 🙂 Pojawia się jeszcze problem małżonków. Do tej pory członkiem mógł być małżonek choćby spółdzielcze prawo do lokalu albo odrębne prawo własności przysługiwało tylko jednemu małżonkowi teraz prawo musi przysługiwać im wspólnie. Należało by zatem oczekiwać, że ci małżonkowie, którzy są członkami a prawo do lokalu nie jest wspólne z mocy ustawy tracą członkostwo. Chyba jednak go nie tracą. Dlaczego „chyba”. Przepis przejściowy stanowi tak: „Członek spółdzielni, któremu w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy nie przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu albo prawo odrębnej własności lokalu oraz któremu nie przysługuje roszczenie o ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu lub roszczenie o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, TRACI Z TYM DNIEM członkostwo w spółdzielni” Ustawodawca zapomniał o małżonkach ? O członkach założycielach chyba też mógł tutaj coś napisać. Kolejny problem to osoby, które posiadają spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, znajdującego się w budynku położonym na gruncie o nieuregulowanym stanie prawnym. Sąd Najwyższy przyjął, że tak na prawdę to nie mają oni tego prawa a jedynie jego ekspektatywę. Tym samym nie ma możliwości założenia księgi wieczystej dla takiego lokalu a w kontekście nowelizacji należy przyjąć, że osoby te automatycznie tracą członkostwo. Działy członkowskie w spółdzielniach będą miały trochę pracy a obsługa prawna twardy orzech do zgryzienia. Kwestią związaną z omawianą dzisiaj problematyką są też przepisy o wygaśnięciu praw z powodu nieuiszczania opłat, unieważnienie małżeństwa czy też rozwodu. Jest to jednak tematyka na odrębny wpis. Członkostwo ustaje również w chwili powstania wspólnoty zarządzanej na zasadach ustawy o własności lokali. Ten przepis była akurat potrzebny i oczekiwany. Jest jednak pewne ale logiczne. Przepis ten odsyła do odpowiedniego stosowania Prawa spółdzielczego. Co , jak, po co, dlaczego ? Niewiem. Nie rozwijam tego tematu. Dociekliwi niech sobie sami przeczytają ten artykuł i spróbują naleźć sens jego stosowania w tej sytuacji. Czekam na propozycje 🙂 Oczywiście niezmienne pozostaje ustanie członkostwa z chwilą śmierci. Ktoś zapyta: a co z wypowiedzeniem ? tam gdzie członkostwo jest z mocy prawa czyli automatyczne to oczywiście nie ma. Wypowiedzieć członkostwo może właściciel, najemca i ….założyciel spółdzielni. Niestety, sytuacja z dorosłymi dziećmi jest dość skomplikowana. Niewątpliwie nie zmusi Pani syna do pójścia do pracy celem dokładania się do opłat czy zakupów, bowiem żaden przepis prawa nie daje możliwości zmuszenia do podjęcia pracy zarobkowej. Zaprzestanie utrzymywania syna do czasu usamodzielnienia się
Jak wyrzucić dorosłego syna z mojego mieszkania własnościowego? Syn za nic nie płaci, robi awantury, sprowadza pijanych gości. Obowiązek alimentacyjny względem dorosłego syna W pierwszej kolejności odnieść należy się do kwestii alimentowania syna. Żaden z przepisów nie wskazuje bowiem granicy wiekowej z której wystąpieniem uchylony jest obowiązek alimentacyjny względem dziecka. Proszę bowiem zwrócić uwagę na przepis art. 133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Pełnoletni syn nie chce się wyprowadzić W drugiej kolejności wyraźnie podkreślić należy, iż to Panu jako właścicielowi przysługuje roszczenie o wydanie zajętej nieruchomości. Z uwagi na fakt, iż syn nie płaci za nic, mamy do czynienia z umową użyczenia. Choć umowa ta nigdy nie została zawarta na piśmie, nie oznacza, że nie obowiązuje. Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej. Jeżeli poczynił inne wydatki lub nakłady na rzecz, stosuje się odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia. Zgodnie z art. 715 Kodeksu cywilnego jeżeli umowa użyczenia została zawarta na czas nieoznaczony, użyczenie kończy się, gdy biorący uczynił z rzeczy użytek odpowiadający umowie albo gdy upłynął czas, w którym mógł ten użytek uczynić. Zobacz również: Pozew o eksmisję dorosłego syna wzór Wypowiedzenie umowy użyczenia i eksmisja dorosłego syna Z uwagi na przedstawiony przez Pana stan faktyczny, a w szczególności biorąc pod uwagę zachowanie syna, w każdym momencie może Pan wypowiedzieć umowę użyczenia. Umowa użyczenia winna być wypowiedziana z wyprzedzeniem na 1 miesiąc naprzód. Później będzie Panu przysługiwało prawo wystąpienia do Sądu z pozwem o eksmisję. Wyraźnie przy tym podkreślić należy, że meldunek syna w żaden sposób nie wpływa na prawo do lokalu. W wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Obowiązek zapewnienia lokalu socjalnego ciąży na gminie właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. Sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego wobec: kobiety w ciąży, małoletniego, niepełnosprawnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, z późn. zm.)lub ubezwłasnowolnionego oraz sprawującego nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą, obłożnie chorych, emerytów i rencistów spełniających kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej, osoby posiadającej status bezrobotnego, osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały– chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany. Reasumując, Pana prawem jest wypowiedzenie synowi umowy użyczenia, która z braku zachowania formy pisemnej obowiązuje w dniu dzisiejszym. W przypadku nieopuszczenia lokalu w terminie przysługuje Panu uprawnienie do żądania wydania lokalu poprzez jego opuszczenie ze wszystkimi prawami i rzeczami reprezentującymi syna. Wymiana zamków przed eksmisją upoważni Pana syna do założenia sprawy o naruszenie posiadania, bowiem pomimo zajmowania lokalu wbrew Pana woli ma do niego prawo, dopóty nie będzie wyroku eksmisyjnego. W każdym momencie może Pan zmienić zamki w drzwiach, ale musi się Pan liczyć z możliwością oddania sprawy do sądu, tj. o naruszenie posiadania. Przeciwko temu, kto samowolnie naruszył posiadanie, jak również przeciwko temu, na czyją korzyść naruszenie nastąpiło, przysługuje posiadaczowi roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego i o zaniechanie naruszeń. Roszczenie to nie jest zależne od dobrej wiary posiadacza ani od zgodności posiadania ze stanem prawnym, chyba że prawomocne orzeczenie sądu lub innego powołanego do rozpoznawania spraw tego rodzaju organu państwowego stwierdziło, że stan posiadania powstały na skutek naruszenia jest zgodny z prawem. Roszczenie wygasa, jeżeli nie będzie dochodzone w ciągu roku od chwili naruszenia. Stan opisany w pkt od 1 do 6 będzie oceniany na dzień sprawy, a nie na dzień dzisiejszy. Zobacz również: Wymeldowanie dorosłego dziecka Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼